Terapia blizny

Blizny po urazach i operacjach to problem estetyczny i zdrowotny. Decydując się na wizytę w gabinecie fizjoterapeuty masz pewność, że blizna po przebytym urazie lub operacji będzie możliwie najmniej widoczna.

Jeżeli czeka cię operacja, warto wcześniej skontaktować się z fizjoterapeutą w SALVEO.

Brak terapii blizn to powód utraty czucia głębokiego, przyczyna przykurczu, bólu.

Na zdjęciu stan po pięciu zabiegach rehabilitacyjnych.

Techniki pracy mają przywrócić właściwy ruch między tkankami. W SALVEO nasi fizjoterapeuci stosują między innymi takie metody mobilizacji blizny:

• techniki miękkotkankowe,
• pinopresura,
• terapia wisceralna,
• suche igłowanie blizny,
• kinesiotaping

Dzięki dobrze dobranym zabiegom blizna po wykonanej operacji szycia ścięgna Achillesa pięknie się goi.
W początkowej fazie rehabilitacji oprócz poprawy drenażu limfatycznego, skupialiśmy się na mobilizacji blizny z wykorzystaniem technologii Indiba Activ

Rehabilitacja, fizjoterapia blizny polega na zastosowaniu odpowiednich metod i technik w celu poprawy jej wyglądu i funkcjonalności. Pozwala osiągnąć m.in. takie rezultaty jak zmniejszenie widoczności zabliźnienia i jego uelastycznienie.

Rehabilitacja blizny powinna rozpocząć się jak najszybciej po jej powstaniu, najlepiej w ciągu pierwszych 6-8 tygodni. W tym czasie tkanka bliznowata jest w fazie gojenia i jest bardziej podatna na działanie terapii.

Rehabilitacja blizny obejmuje różnorodne techniki mające na celu poprawę elastyczności i funkcji tkanki bliznowatej. Jedną z częściej stosowanych jest terapia manualna, która polega na wykonywaniu delikatnych masaży i rozciągań blizny. Zmniejsza napięcie mięśni wokół zabliźnienia, poprawia jego elastyczność i ruchomość.

Zastosowanie może mieć także pinopresura na blizny, która polega na wykonywaniu delikatnych ucisków przy użyciu specjalnych miedzianych gwoździ na określone punkty na skórze wokół blizny. Stymuluje to krążenie krwi i limfy w tej okolicy, co pomaga w rozluźnieniu tkanki bliznowatej i poprawia jej elastyczność.

Wykorzystać można także suche igłowanie polegające na wkłuwaniu igieł w bliznę i okolice okołobliznowe. Stymulują one uwalnianie endorfin, które mają działanie przeciwbólowe i przeciwzapalne. Poprawiają również krążenie krwi i limfy w okolicy blizny, co pomaga w rozluźnieniu tkanki bliznowatej i poprawie jej elastyczności.

Rehabilitacja blizn może odbywać się także poprzez kinesiotaping, czyli klejenie taśm na bliznę i okolice okołobliznowe. Stymulują one krążenie krwi i limfy, co pomaga w rozluźnieniu tkanki bliznowatej i zwiększa jej elastyczność.

W kontekście rehabilitacji blizn bardzo często stosuje się mobilizację. To proces, którego celem jest poprawa elastyczności i funkcji tkanki bliznowatej. Metody mobilizacji blizny obejmują różnorodne techniki, a ich wybór może zależeć od indywidualnych cech pacjenta, rodzaju zabliźnienia, a także czasu, jaki minął od momentu jego powstania. Warto wskazać tu mobilizację tkanek miękkich, stretching, a także masaż blizn jako najpopularniejsze.

Masaż blizn pooperacyjnych oraz innego pochodzenia jest jedną z najczęstszych metod mobilizacji zabliźnienia. Pomaga zmniejszyć jego widoczność, poprawić elastyczność i ruchomość, a także zmniejszyć ból i dyskomfort. Masaż blizny obejmuje jej pocieranie i rozcieranie w celu rozluźnienia tkanek. Powinien być delikatny, zwłaszcza na początku terapii. Unika się zbyt dużego nacisku, aby nie wywołać dodatkowego podrażnienia. Jeśli pacjent odczuwa ból podczas masażu, zabieg jest przerywany lub zmienia się sposób jego wykonywania. Co ważne, terapia powinna być wykonywana regularnie, przez doświadczonego specjalistę, aby uzyskać najlepsze efekty. Systematyczność jest kluczowa w procesie leczenia blizn.